เก็บมาเล่า สอยมาฝาก ตอนที่สอง"จิบกาแฟยอดดอย"

"จิบกาแฟร้อนๆ...กับอากาศบริสุทธิ์ บนระดับความสูงประมาณ 1,300 เมตร"

หลังจากที่เดินทางด้วยรถกะบะวีโก้เพื่อมาเยี่ยมชมหมู่บ้าน"ม้งขาว"ขุนช่างเคี่ยนและ"โรงเรียนศรีเนห์รู"เป็นที่เรียบร้อย ก่อนกลับก็แวะจิบกาแฟสดจากไร่เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์บนความสูงประมาณ 1,300 เมตรจากระดับน้ำทะเลสักหน่อ

ร้านกาแฟเล็กๆอยู่ก่อนถึงตัวหมู่บ้านสามารถแวะได้ทั้งขาไปและขากลับ กาแฟทีนี้เขาปลูกเองนะฮะ เป็นสายพันธุ์อะราบริก้า ของ
คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ อยู่ในโครงการเกษตรที่สูง

ผมเพิ่งจะสังเกตระหว่างที่นั่งรถกลับลงมา ไร่กาแฟเต็มไปหมดเลย!

กาแฟที่บริการก็ไม่มีให้เลือกมากมาย ไม่มีเอสเพรสโซ่ ไม่มีลาเต้ ไม่มีกาแฟเย็น ที่นี้ขายอย่างเดียวคือ"กาแฟร้อน" ราคาเดียวคือ 30 บาท เสริฟพร้อมขนมปังอร่อยๆสามชิ้น



อุปกรณ์การชงก็ไม่ได้ใช้เครื่องชงราคาแพงระดับหมื่นหรือระดับแสนที่เราเห็นตามร้านกาแฟทั่วไป แต่เป็นเครื่องชงกาแฟธรรมดาราคาหลักร้อยเท่านั้น


สั่งไปสามแก้ว พี่คนขายก็ตักผงกาแฟใส่เครืองทำกาแฟ ตามด้วยน้ำร้อน บีบอัดน้ำกาแฟด้วยพลังงานมือ เทใส่แก้วสามแก้ว แค่นี้ก็เรียบร้อยแล้ว! ส่วนใครอยากจะได้น้ำตาลก็เติมตามใจชอบ ใครอยากได้นมร้อนๆใส่กาแฟก็มีเนยเทียมให้ ง่ายๆแค่นี้แหละ!

ทุกอย่างดูเรียบง่ายเข้ากับบรรยากาสและทิวทัศน์ที่สวยงามโดยรอบ กลิ่นกาแฟสดที่หอมจากแก้วเข้ามาปะทะกับลมหายใจ..เย้ายวนใจยิ่งนัก!!

ร้านกาแฟทีนี้เปิดบริการทุกวันหลังเคารพธงชาติตอนเช้า และปิดบริการหลังเพลงชาติตอนเย็น

ใครมีโอกาสก็ขอเชิญแวะชิมได้นะครับ หรือสนใจอยากจะซื้อกาแฟกลับบ้านก็มีขายทั้งแบบเม็ดและแบบผง ราคาเพียง 200 บาทเท่านั้น!!

(ภาพ) ร้านกาแฟสดและอุปกรณ์การชงกาแฟ ถ่ายเมื่อวันที่ 4 กันยายน พ.ศ.255

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น