**อีกแล้วโยมวันพระที่ ๓๐ ก.ค. ที่จะถึงนี้อาตมาจะต้องขึ้นเทศน์เนื่องจากหลวงพี่ที่จะต้องขึ้นสัปดาห์นี้ยังไม่พร้อม อีกทั้งยังไม่แน่ใจว่าจะขึ้นเทศน์หรือเปล่า เมื่อตะกี้เพิ่งจะซ้อมกับพระอาจารย์นัฐเสร็จสดๆร้อนๆเลย เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนหัวค่ำวันนี้ในขณะที่อาตมากำลังจะเดินไปสรงน้ำเพื่อพักผ่อนก็ได้ยินพระอาจารย์ถามหาพระป้ำ อาตมาเดินเข้าไปพร้อมยกมือไหว้พระอาจารย์ พระอาจารย์ถามว่าขึ้นเทศน์วันพระที่จะถึงไหวไหมเพราะท่านโตนขอผ่าน จะช้าจะเร็วก็ต้องโดนอยู่แล้วอาตมาอาตมานึกในใจก็ตอบรับท่านอาจารย์ไป สรงน้ำอย่างรวดเร็วและแต่งตัวเข้าไปซ้อมวิธีการและขั้นตอนการเทศน์กับพระอาจารย์ ในวันนั้นอาตมาต้องลงไปที่ศาลาเร็วกว่าปกติคือ ๑๐.๐๐ น. และขึ้นธรรมมาสน์ก่อน ๑๐.๓๐ น. เดินไปขึ้นธรรมมาสน์เองไม่ได้น่ะ! โยมต้องมานิมนต์ก่อน ซ้อมสวดอุโบสถศีลหรืิอศีล ๘ เพื่อให้โยมว่าตาม หลังจากนั้นก็เทศน์โดยการอ่านตามใบลาน...มีเวลาเพียงครึ่งขั่วโมง ถ้าได้ยินเสียงเคาะไมค์ตัองรีบจบเพราะนั้นเป็นสัญญาณว่าเกินเวลาแล้ว ปัญหามีสองอย่างคือต้องนั่งพับเพียบอย่างน้อย ๓๐ นาที เมื่อกี้นั่งไปสิบกว่านาทีขาชาไปเรียบร้อย! อีกปัญหาที่อาจารย์เตือนคือการลงจากธรรมมาสน์ต้องระวัง มิฉะนั้นจีวรอาจจะไปเกี่ยวกับธรรมมาสน์ได้!
ตอนทำงานเป็นไกด์ก็จับไมค์โครโฟนพูดให้ฝรั่งฟัง แต่คราวนี้บวชเป็นพระไม่คิดว่าจะได้จับไมค์อีกครั้งแต่เป็นการเทศน์แทน! ถือว่าเป็นความโชคดีที่ได้ขึ้นเทศน์ ถือว่าเป็นบุญกุศลที่มีโอกาสที่ดีเช่นกัน โอกาสมีไม่บ่อยเมื่อได้รับแล้วก็ต้องทำให้ดีทีสุด! อาตมาก็มีความรู้สึกสองอย่างน่ะคือตื่นเต๊นและดีใจ! ครั้งหนึ่งในชีวิตจริงๆ
เจริญพร! ๒๐.๕๐
ปล. ที่จริงมีเรื่องอื่นจะเขียนแต่เรื่องนี้แทรกเขามาก่อน ก็ต้องรีบแจ้งให้โยมๆทราบกัน เหลือเวลาอีกสามวันเท่านั้น! รับรองจะทำให้ดีที่สุด ทุกๆอย่างต้องมีการเริ่มต้น!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น