๒๙ ก.ค. ๒๕๕๑
**วันนนี้ก้อเป้นการสิ้นสุดการอบรมพระนวกะในเขตลาดพร้าว - บึงกุ่มจำนวน ๑๕๕ รูป พร้อมกับรับประกาศนียบัตรซึงประธานในพิธีคือ
รองเจ้าคณะกรุงเทพมหานคร นี้ถือว่าเป้นใบประกาศใบแรกที่ได้จากการบวชคงต้องเอาใส่กรอบเก็บเอาไว้เป้นที่ระลึกที่บ้านล่ะโยม!
หลังเสร็จสิ้นการอบรมก้อต้องขึ้นมาเปลี่ยนชุดเพื่อปัดกวาเชีดถู ทำความสะอาดศาลาสำหรบวันพระพรุ่งนี้ ไม่ทันหายเหนื่อยเสียงระฆังก้อดังขึ้น
เป้นสัญญาณบอกว่าได้เวลาลงโบสถ์ทำวัตรเย็น เหงื่อไม่ทันแห้งเลยโยม! ต้องรีบอาบน้ำชำระเหงื่อไคล้ออกให้หมด ไม่งั้นเข้าไปสวดมนต์ในโบสถ์
ไม่มีสมาธิแน่ วันนี้ช่วงบ่ายโปรแกรมแน่นเอียดเพิ่งจะได้มีเวลาพักนี่แหละ ! เมื่อตะกี้ก้อเพิ่งไปทวนบทสวดที่ต้องนำญาติโยมสวดและขั้นตอนอีกครั้ง
เพื่อความแน่ใจและมั่นใจ ยังไงก้อจะทำเต็มที่ เต็มความสามารถ จะผิดจะพลาดอย่างไรค่อยว่ากันอีกทีหลังจากนั้น แต่อาตมาไม่คิดมากหรอกเพราะทุกอย่าง
ต้องมีการเริ่มต้น ความผิดพลาดย่อมมี ย่อมเกิดขึ้นเป้นธรรมดาแต่จะให้พลาดน้อยที่สุด แต่ไอ้ที่น่ากลัว น่ากังวลคือการนั่งพับเพียบเป้นเวลาอย่างน้อย
ครึ่งชั่วโมงนี่สิ ลองนั่งมาแล้วตอนสวดมนต์ในโบสถ์ ผลเป้นไงน่ะเหรอ...เหน๊บกินขาซ้ายหมดความรุ้สึกไปเลย เมื่อตอนเย็นก้อแอบแหย่พระอาจารย์ไปแล้วว่า
หลังเทศน์เสร็จถ้ายังไม่ลงจากธรรมมาสน์จนผิดสังเกตแสดงว่าเหน๊บกินลงไม่ได้ต้องช่วยกันหามลงมา
สำหรับบทสวดคงเอาหนังสือไปกางแหละโยม ไม่อยากอวดเก่งเพราะมันจะเละเป้นโจ๊ก ทำตามกำลังความสามารถของเราเป้นดีที่สุด!!!
ระหว่างการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานมีตากล้องประจำวัดถ่ายรูปให้ด้วย ไม่ฟรีน่ะ! ต้องเสียเงิน วันนี้ไปแว่บๆดูรูปมาหน่อยหนึ่ง พรุ่งนี้มีเวลาจะลงไปคัดเอารูป
สวยๆเก็บใส่กรอบเอาไว้เป้นที่ระลึก
ตลอดเจ๊ดวันที่ผ่านมาของการอบรมอาตมาได้รับความรุ้ใหม่ๆมาพอสมควร จะทยอยถ่ายทอดให้โยมๆก้นน่ะ พรุ่งนี้เป้นวันพระหมายถึงวันหยุดของพระ!!
ขำๆๆน่ะโยม แต่วัดอาตมายังต้องออกเดินบิณฑบาตรตามปกติไม่หยุดคือเดินบิณฑบาตรกันทุกวันจนกว่าจะมีคำสั่งจากเจ้าอาวาสว่าวันไหนหยุด นั้นแหละถึงจะ
ได้หยุด! ตอนนี้ซ้นเท้าอาตมาก้อแตกและแข๊งสวยงาม เท้าแข๊งและหนาขึ้นมาก แต่หน้าบางลงไปเย่อะ....ตีนหนา แต่หน้าบาง
หัวเขาที่ผ่านการคุกเข่านั่งสวดมนตืมาเกือบเดือนก้อด้านแล้วด้านอีก... คอที่ต้องพาดสายบิณฑบาตรทุกวันก้อมีร่องรอยทิ้งค้างเอาไว้ให้เห็น !!
ของเหล่านี้ถือเป้นของฝาก ของขวัญชิ้นดีทีเดียว หลวงพี่บางรูปน่ะท่านเจ๊บคอต้องเอาผาผืนเล๊กมารองกันสายบาตรเอาไว้จะได้ไม่เจ็บต้นคอและไม่เป้นรอย
แต่อาตมาไม่สนเพราะยังไงมันก้อต้องผ่านพ้นไปจนได้ จากวันแรกที่เจ๊บ ที่ปวดเสบปวดร้อน จนไม่มีความรุ้สึกเพราะว่าชินแล้ว แต่ร่องรอยยังมีให้เห้นอย่าง
ชัดเจน!!!
ช่วงนี้รู้สึกปวดหลัง เมื่อยขาเหมือนมันจะตึง พุร่งนี้วางแผนว่าจะนวดเพราะมีโยมคนหนึ่งที่วัดนวดฝีมือดีมาก คงจะต้องลองสักหน่อย ไม่ต้องห่วงโยม!!
หมอนวดเป้นผุ้ชายอายุพอสมควรแล้วล่ะ
เป้นพระใหม่หรือพระนวกะนี่หมายถึงต้องแต่ ๑ - ๕ พรรษาน่ะโยม หลัง ๕ พรรษาไปแล้วถึงจะได้ใบสุทธิหรือบัตรประจำตัวพระ ถึงแม้ว่าจะเป้นพระใหม่
ถ้าจะไปรพ.สงฆ์สามารถแจ้งให้ทางวัดออกใบรับรองให้ได้...ไปทำไมน่ะเหรอ อ้าวก้อเพราะว่ารักษาฟรีไงโยม ไม่ต้องเสียเงิน!! แต่อาตมายังไม่คิดจะมีกิจ
ไปเที่ยวโรงพยาบาลหรอกน่ะ! ร่างกายยังแข๊งแรงดีทุกประการ น้ำหนักปัจจุบันอยุ่ที่ ๖๕ - ๖๖ กิโลกรัม
เจริญพร ๒๐.๔๖ ห้องนวกะเบอร์สี่ ชั้นสี่ ตึกวิปัสสนา วัดสุวรรณประสิทธิ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น