๑๐ ส.ค. ๒๕๕๒
** เผลอแป๊บเดียวนี้อาตมาบวชมาได้เดือนกว่าแล้วอีกไม่นานก็จะสิ้นเดือน เวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วจริงๆ ช่วงเวลาที่เป็นพระจิตใจมันสงบ มันสบายใจดีจริงๆโยม เทียบไม่ได้เลยกับก่อนที่จะบวชมันมีเรื่องต้องให้คิดมากมาย ยิ่งถ้าทำงานแล้วด้วยต้องคิดมากขึ้นไปอีก จิตสงบใจก็สงบ ทุกอย่างอยุ่ที่ใจจริงๆ
** ช่วงเช้าๆตอนตื่นนอนหลังอาบน้ำถ้าวันไหนได้ฉันกาแฟร้อนน่ะโยม รุ้สึกว่าร่างกายมันสดชื่น ออกเดินเที่ยวบิณฑบาตโปรดโยมมีความสุขจริงๆ ถ้าวันไหนไมได้ฉันวันนั้นก็เดินแบบเหี่ยวๆ สงสัยจะคิดไปเองหรือเปล่า โยมคิดว่าอย่างไรบ้างล่ะ
วันนี้หลังกลับจากบิณฑบาตก็มาแกะซองปัจจัยที่โยมถวายให้มา...เจอแบงค์ยี่สิบสองซอง สิบบาทหนึ่งซอง อีกซองเป็นแบงค์สีม่วงห้าร้อยบาท แต่อาตมาไม่ได้เก็บเงินทั้งหมดเอาไว้ใช้ส่วนตัวหรอก ช่วงหลังอาตมาก็ใช้เงินตัวเองในการซื้อของเล๊กๆน้อยๆ สำหรับปัจจัยโยมทั้งหมดวันนี้ ๕๕๐ บาท อาตมาก็ทำบุญไปเป็นค่าน้ำ ค่าไฟ และค่าใช้จ่ายต่างๆของวัด ทำไปแล้วรุ้สึกสบายใจจริงๆ มันโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก สวดมนต์ทำวัตรเสร็จแต่ล่ะวันก็
เดินสบายใจจนบางครั้งหลวงพี่ท่านอื่นๆก็แซวว่าเป็นอะไรอ่ะหลวงพี่เดินยิ้มมาคนเดียว
** เรื่องห้องน้ำสำหรับพระก็สำคัญน่ะ ที่จะเล่าให้ฟังเป็นประสบการณ์ที่พระรูปอื่นและเณรเจอมา อาตมายังไม่เจอประสบการณ์นี้กับตัวเองและไม่อยากเจอด้วย นั้นคืออาการปวดท้องหนัก ถ้าปวดท้องก่อนที่จะเริ่มเดินออกจากวัดก็โชคดีไปหมายความว่าให้หัวหน้าสายที่พระรูปนั้นๆเดินบิณฑบาตด้วยทุกวันเดินไปก่อนแล้วพระค่อยเดินกวดตาม แต่อีกกรณีคือปวดท้องหนักระหว่างบิณฑบาต โยมลองนึกสภาพพระสิ...ทั้งจีวรที่ห่ม บาตร และย่ามที่สะพายอยุ่ใต้จีวร รวมทั้งอาหารที่โยมตักบาตรใส่มาให้เต็มไปหมด แล้วถ้าจะเข้าห้องน้ำระหว่างทางทุลักทุเลน่าดุเลยน่ะ อย่างเช่นวันนี้มีพระรูปหนึ่งปวดท้องระหว่างเดินบิณฑบาตก็เลยต้องเปลี่ยนไปปั้มน้ำมันอย่างรวดเร๊ว อีกรูปที่ได้ฟังมาคือท่านก็ปวดอย่างหนักแล้วอ่ะน่ะประมาณว่าวินาทีนี้ต้องห้องน้ำเท่านั้น แต่ไม่สามารถเพราะต้องให้โยมตักบาตรให้เสร็จก่อน สมาธิต้องแข๊งเพราะไหนจะต้องให้พรโยม ไหนจะต้องควบคุมข้าศึกไม่ให้ทะลวงประตูเข้ามาได้ พอเสร็จเท่านั้นล่ะรีบบอกพระอาจารย์แวะเข้าห้องน้ำแทบไม่ทันนะโยม โยมๆที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้คงพอจะเข้าใจความรุ้สึกน่ะว่ามันเป็นเช่นไร
** บิณฑบาตรแต่ละวันของที่โยมถวายก็จะซ้ำกันบ้าง หรืออาจจะมีแปลกๆบ้าง ล่าสุดที่อาตมาได้มาคือโยมใส่มะพร้าวเผามาให้หนึ่งลูก มาถึงวัดก็กองไว้ข้างล่างแหละเพราะไม่รุ้จะฉันยังไง หรืออย่างหลวงพี่บางท่านเจอโยมใส่แตงโมมาให้ทั้งลูกเลยดีน่ะที่ไม่ใช่ลูกใหญ่เพราะไม่งั้นเต็มบาตรพอดีเลยล่ะโยม หรือกล้วยเป็นหวีก็เจอมาแล้ว
หรือช่วงที่ผ่านมาหลายวันแล้วล่ะตรงกับวันพระพอดี ตอนนั้นยังไมได้เปลี่ยนสายบิณฑบาต เดินผ่านหน้าเซเว่นอีเลฟเว่นพนักงานก็นิมนต์ตักบาตรวพวกอาหารคาว อาหารแห้งไม่มีปัญหาเท่าไหร่หรอกแต่ขวดน้ำเปล่าที่ถวายมาให้น่ะสิเป็นขวดขนาดเล๊ก แค่ขวดเดียวไม่มีปัญหาหรอกโยมแต่วันนั้นเจอไปหลายขวดเลยวันนั้นเดินสะพายย่ามไหล่ขวาเอียงไปเลย อันนี้เป็นประสบการณ์เล่าสุ่กันฟังสนุกๆน่ะ ญาติโยมจะตักบาตรใส่อะไรมาให้พระก็ตามศรัทธาน่ะโยม พระท่านไม่ว่าหรอก สาธุ
มีอีกเรื่องที่พระอาจารย์ท่านเล่าให้ฟัง มีโยมคนหนึ่งแก่แล้วแต่เป็นคนพม่ามาอยุ่เมืองไทยนานแล้วเวลาวันพระก็จะมายืนรอพระเพื่อตักบาตร แต่พอถึงวันพระ พระทุกรูปรุ้จักแกดีจะพยายามหลีกไม่เดินผ่านหน้าบ้านแก วันนั้นพระอาจารย์หลบไม่ทัน “หลวงพ่อนิมนต์เจ้าค่ะ” โยมนิมนต์แล้วจะเดินหนีก็ไม่ได้ ปกติเวลาโยมจะใส่บาตรอาจจะมีการอธิษฐานใช่ไหมแต่ไม่นาน แต่โยมป้าคนนี้แกศรัทธาแรงกล้ามากอธิษฐานอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลนานประมาณครึ่งชั่วโมงถึงจะเริ่มใส่ อาหารที่ใส่ก็ไม่ธรรมดาน่ะอย่างน้อยต้องมีเป็ดหรือไก่ซีพีหนึ่งตัว ใส่ไปแค่นี้ก็เต็มบาตรแล้ว อีกอย่างรับบาตรโยมป้าเสร็จไม่ต้องบิณฑบาตต่อแล้วเดินกลับวัดได้เลย เพราะโยมคนอื่นๆก็ใส่บาตรกับพระรูปอื่นเรียบร้อย
อีกเรื่องเกี่ยวกับพระบวชใหม่บวชได้ไม่กี่วันก็ถึงวันพระใหญ่ แล้วพระรูปนี้ก็อยุ่กุฏิใกล้กับเณร เณรรุปนี้ก็ไม่ธรรมดาเพราะว่าบวชมานาน เณรก็นิสัยดีเข้าไปแนะนำเลยว่า “พรุ่งนี้วันพระใหญ่หลวงพี่ต้องห่มจีวรครองชุดใหญ่ลงศาลาเลยน่ะ ” พระบวชใหม่ฟังแล้วก็สงสัยสิว่าไอ้ครองชุดใหญ่เป็นยังไง เณรก็บอกไปว่า “ให้เอาพวกบาตร ตาลปัตร หมอน เสื่อ ผ้าหุ่ม ห่มพร้อมจีวรลงศาลาให้หมดเลยนี่แหละครองชุดใหญ่ ” รุ่งเช้าพระรูปนั้นก็ทำตามที่เณรแนะนำมาครองชุดใหญ่เต็มที่เลยมาลงศาลามาอย่างภาคภูมิใจ แต่โยมนึกสภาพออกใช่ไหมว่าผลจะเป็นอย่างไร และอะไรจะเกิดขึ้นกับเณรรุปนั้นบ้าง
อีกเรื่องเกี่ยวกับพระบวชใหม่เหมือนกัน เป็นธรรมดาของพระที่บวชใหม่เรื่องเกี่ยวกับวินัยยังไม่ค่อยรุ้ วันหนึ่งพระรูปนั้นก็เปิดกระป๋องนมข้นที่โยมเขาเอามาถวายจะฉันอะไรสักอย่างตัวหัวค่ำแล้ว เณรเห็นเข้ารีบทักพระรูปนั้นทันที “ หลวงพี่! นมข้นเปิดแล้วต้องฉันให้หมดน่ะ ไม่งั้นอาบัติ ” พระใหม่ได้ยินคำว่าอาบัติก็ตกใจสิ ถามเณรต่อไปว่า “อ้าว! แล้วจะทำยังไงล่ะฉันคืนเดียวไม่หมดหรอก ” เณรตอบไปว่า “ไม่ยากหรอกหลวงพี่ แค่หลวงพี่เอานมข้นที่เปิดไว้แล้วถวายให้เณรก็ไม่อาบัติแล้ว” แหม! ไม่รุ้ว่าเณรรูปนั้นหลอกพระใหม่ได้นมข้นไปกินทุกวันไปกี่กระป๋องกว่าที่พระใหม่จะรุ้ว่าเก็บเอาไว้ได้ไม่อาบัติ
วัดที่อาตมาจำพรรษาก็มีเณรเหมือนกัน ที่นี้ก็ไม่ธรรมดาขนาดเคยแกล้งพระอาจารย์ที่คุมตึกเณรมาแล้วเลยอย่างเช่น ขังพระอาจารย์เอาไว้ในห้องตัวเณรก็ลงมาเดินเล่นข้างล่าง หรือ หลอกให้พระอาจารย์กินฉี่
เจริญพร
๒๒.๑๔ วัดสุวรรณประสิทธิ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น